Dag 12,13,14,15 op naar de laatste week alweer

Dag 12/13: diner was prima en na een goede nacht en een goed ontbijt vertrokken we naar La Fortuna. We hadden die ochtend namelijk telefonisch contact gehad met de vertegenwoordiger van Vortex die ons vertelde dat er nog een verrekijker op voorraad lag bij een winkel aldaar. We konden de kijker voor een schappelijk prijsje aanschaffen. Yeah right: leer mij die vertegenwoordigers kennen .... maar goed, we konden geen kant op. Onthand als we zouden zijn zonder kijker.De betreffende winkel had de kijker inderdaad en we zagen later op Internet dat er van een schappelijk prijsje ook echt geen sprake was. De kijker doet het overigens prima. Een niet al te dure aanrader: de Vortex Diamondback 10x42.
Van La Fortuna reden we naar de Cerro Lodge bij Tarcoles. We hadden de hele dag mooi weer totdat we tegen drie uur bij de lodge aankwamen. Toen kwam het echt weer met bakken uit de hemel. Niet zeiken, regenseizoen.
Toen we de tassen naar de kamer brachten bleek het pad vrij steil en spekglad. Hè hè, veilig bij het huisje .... Ik zet één stap op het terras en ga me toch op m'n bek. Half door m'n enkel en vol op mijn knie. Dat terras was spiegelglad. Gelukkig ging het allemaal net goed. De kamer zag er goed uit. Nog even de badkamer checken. Toen we de deur openden, bleek het een buitenbadkamer te zijn. Dat hadden we in Afrika ook een keer gehad. Heel bijzonder maar wel 100% ongediertevrij. Het regende de rest van de middag. Wat gelezen en daarna naar het diner. De kok bleek het postuur van Roel van Velzen te hebben. Daar ben je niet slecht om ... Twee dingen vielen op: Hij zong beter dan Roel, maar ik ben er zeker van dat hij slechter kookt dan Roel, al heb ik geen idee of die kan koken. Al met al wel een aardig menneke .
Dag 14: Om 7.30 uur hadden we een afspraak met een gids voor een wandeling door het National Park Carara. Hij stelde voor eerst een paar plekken buiten het park te bezoeken ivm het licht mbt fotograferen. Die vorm van eigen initiatief werd door ons wel gewaardeerd. Eerst gingen we naar een plek waar de geelvleugelara's zouden kunnen zitten. We hadden de dag ervoor ook al Scarlet Macaws gezien, maar hoopten dat we foto's konden maken. Op de plek aangekomen bleken er veel ara's aanwezig. Toen ik mijn statief en camera zo ver had vlogen ze in één keer allemaal weg. Jammer joh! Gelukkig kwamen ze snel weer terug. Ik heb hele mooie foto's kunnen maken van een paartje. Vervolgens reden we naar een poeltje. Daar zagen we de tijgerroerdomp, een zwarte buizerd en een Barred Antshrike mannetje (omdat jullie zo graag mogen googelen ).
Daarna naar het NP. Daar aangekomen lukte het me allereerst weer niet de Golden Hooded Tanager op de foto te zetten. In het park werden de red capped Manekin en de Blue crowned Manekin vastgelegd. Ook daar geen alledaagse soorten. Ook werd de Black mandibled Toucan bijgeschreven. Het was een mooie ochtend. Bij de lodge teruggekomen zijn we nog weer even op soortenjacht gegaan. We hebben de prachtige Turquoise-browed motmot kunnen vinden en vast kunnen leggen evenals de Green kingfisher en de green heron. Na het diner van Roel was het weer vroeg onder de wol omdat de wekker op 4.15 uur moest worden gezet.
Dag 15: vroeg uit de veren. We werden om 6.00 uur bij de steiger van Crocodile Jungle Safari verwacht voor een boottocht over de Tarcoles rover. Het was heerlijk weer en we waren de enige op de rivier, dieren uitgezonderd natuurlijk. De Tarcoles river staat bekend on zijn vele krokodillen. Die hebben we dan ook van heel dichtbij mogen zien. Hoe dichtbij? Heel dichtbij. Een halve meter. Mooie beesten! Alleen zijn ze zwemmen net zo fotogeniek als zwemmende walvissen .... niet dus.
Verder voor de lens: yellow crowned night heron, Amazon Kingfisher, roze lepelaar, kleine, blauwe reiger, Grote blauwe reiger, snowy egret, osprey, witte ibis, woodstork en als je het allemaal niet wilt googelen zoek dan in ieder geval de boat-billed heron even op.
Geweldig tochtje sus.
Daarna moesten we terug naar de Cerro Lodge om uit te checken. Omdat men geen sleutel had van de kas en ik niet gepast kon betalen kregen we de genuttigde drankjes gratis ...
Na dit geouwehoer op naar ons nieuwe adres, de Talari Mountain Lodge. Na ruim 3 uur rijden kwamen we aan en .... weer de enige gasten. Onze kamer bleek de op één na slechtste van drie vakanties Costa Rica. We hebben echter wel al de Blue crowned motmot gefotografeerd. Ook hebben we zojuist echt heerlijk gegeten. Daar kan Roel van Velzen of een puntje aan zuigen.
Morgen om 5.45 uur ontbijt en dan met gids het landgoed Los Cusingos verkennen.
Jullie horen later weer van ons. Goed weekend!

Groeten van Margot en Rick