Dag 12-18 en nu dus weer thuis

Hallo allemaal. Hier zijn we weer. Nu dus al weer terug in ons koude kikkerlandje. We zijn jullie nog wel wat info verschuldigd over de rest van de reis. Bij deze.

Dag 12: nog even terugkomen op de Wildbees Lodge. Het huisje was niet echt geweldig, maar het eten en de mensen wel. Al met al hebben we er een goed verblijf gehad, met padden als huisdieren ;). Dit viel nog mee want er waren mensen uit onze groep met een slang en een schorpioen als huisdier. haha.
Dag 13: 6.30 uur ontbijt en aansluitend game-driven door het Hluhluwe Imfolozi National Park. Dit is alleen uit te spreken door mensen met een loszittend kunstgebit. Dit was een gedenkwaardige game-drive omdat we meer neushoorns hebben gezien dan impala's. Dit was verder qua natuurschoon ook een erg mooi park.
Daarna zijn we door een privé park naar de azuurblauwe zee gereden om te lunchen. De golven te zien doet altijd goed en ook de lunch was weer goed voor elkaar dankzij Cardi onze reisleidster.
Vervolgens moest de turbo erop om op tijd bij onze rondvaartboot aan te komen. De echte boot bleek, geheel volgens Afrikaans gebruik, in onderhoud. Het wordt hoog tijd voor betere smoezen, want deze komt wel erg vaak voorbij. We werden afgescheept met een tweederangs bootje, maar uiteindelijk gaat het om wat je te zien krijgt. Het weer was inmiddels van heel erg zonnig naar heel erg bewolkt omgeslagen, maar het bleef eerst net aan droog.
We hebben veel nijlpaarden van erg dichtbij gezien en ook nog twee krokodillen. Mooi weer had het tochtje leuker gemaakt, maar je kunt niet alles hebben.
De terugweg naar de lodge was er één die gekenmerkt werd door een enorme onweersbui en door slecht kaartleeswerk van onze reisleiding (?). We hebben 2 1/2 uur gedaan over 50 kilometer. Een echte reden kwam er niet en dat zorgde voor een lichte frustratie bij ons wat later voor wat meer herrie zou zorgen.
Na een lekker diner zijn we zoals te doen gebruikelijk vroeg gaan slapen.
Dag 14: dit was een reisdag om in Drakensbergen te komen. Aangekomen bij een prima lodge, verder geen bijzonderheden.
Dag 15: Wandelen! Eindelijk een beetje lichaamsbeweging. Daar waren we wel aan toe. Een hele pittige wandeling naar de Tiger Falls met geweldige uitzichten. Er was niet veel water in de waterval, maar het is een betoverend mooi gebied. De wandeling duurde zo'n 2 1/2 uur en had een groot hoogteverschil. Menigeen kon het net redden om de top te halen, maar de voldoening was er.
Om 15.00 uur geluncht en daarna tot het diner wat tijd voor ons zelf. Beetje lezen enzo. Daar was nog naar onze mening wat te weinig tijd voor geweest (lees: GEEN tijd), dus dat was ff lekker. Het eten was lekker, alleen was het personeel erg chagrijnig. Dat was wel jammer...
Dag 16: Ontbijt om 8.30 uur (wat een luxe). De Maloti route gevolgd naar Golden Gate National Park dat zich kenmerkt door Zandsteenrotsen in allerlei bijzondere formaties. Het Golden wijst op de kleur die de stenen krijgen bij Zonsondergang.
Eerst heerlijk geluncht in Clarens bij Artist's café en daarna naar de lodge. Waar een deel van de groep aan de koffie ging, gingen wij het wandelpad op om een bergtopje te bereiken. De road to the top was niet lang, maar het laatste stuk was het echte klimwerk met behulp van een kabelhekje en een diepe afgrond in onze rug. Best spannend. Het uitzicht vanaf de berg was adembenemend! Het resterende stuk van de wandeling was vrij steil naar beneden en dus niet echt lekker voor de gewrichten, maar het was het waard.
Bij het diner hebben we onze waardering uitgesproken voor Cardi en Gavin, onze reisleidster en onze chauffeur. Allebei alleraardigste mensen. Cardi, hyperactief, veelal als kok actief, maar zichzelf hier en daar voorbijlopend. Kevin, een betrouwbare chauffeur uit Namibië van 26 jaar, die voor het eerst in Zuid-Afrika actief was. Onze trips duurden hierdoor vaak wat langer dan de bedoeling was .....
Dag 17: Met z'n tweeën nog een wandeling gemaakt door de bergen.
Om 9.30 uur vertrok de bus naar Jo'burg. Het zou slechts 80 kilometer rijden zijn of hooguit twee uurtjes rijden. We zouden bij een shopping mall gedropt worden en lekker rustig naar het laatste diner toe kunnen leven voor een heerlijke afsluiting. Het liep echter zoveel anders....
De trip bleek wel 350 kilometer. Foutje van Cardi. Vervolgens kwamen we aan het dwalen in Johannesburg. Niet echt de allerlekkerste stad om in te verdwalen. Enige uitleg vanuit de cabine kwam er niet, behalve dan dat we een andere route hadden genomen om een file te vermijden.
Dat leek de grootste flauwekul, want het was helemaal niet druk. Ze waren waarschijnlijk gewoon de weg kwijt. Jammer genoeg is de Zuid-Afrikaanse cultuur er blijkbaar de cultuur niet naar om dit gewoon toe te geven met een hele felle discussie tot gevolg. Deze discussie overschaduwde het heerlijke diner en het vertrek. Erg jammer dat de reis zo moest eindigen, maar er is niets meer aan te veranderen. Wij waren overigens niet bij de discussie aan tafel betrokken, maar de hele groep was er door aangedaan.
Het afscheid van Cardi en Gavin was wat gelaten en anders dan voorgesteld en ook anders dan dat ze verdiend hadden.
Een klein excuus van hun kant had veel kunnen voorkomen.
We zullen via de mail en facebook nog wel even contact hebben om één en ander wat te verzachten.
De terugvlucht was weer een perfecte. Hulde voor de KLM.
We hadden 3 stoelen met z'n tweeën en hebben dus lekker kunnen rusten.
Op Schiphol hebben we afscheid genomen van onze medereizigers en zijn we met Dirk en Henny naar Meppel gereden. Daar wachtte ons een verrassing veroorzaakt door de storm. Twee kapotte schuttingen en een kapot bankje. Ook is de overgang van het weer ook nog wel een kleine horde.... Wat een pleurisweer ....

Al met al hebben we een mooie reis gehad die iets haastiger was dan we hadden verwacht. De groep was vaak leuk maar zoals in elke groep ging er ook wel eens iets mis. Dat hoort erbij als je en groepsreis gaat doen. Vaak leuk, soms vermoeiend.
De game-drives in Zuid-Afrika zijn totaal anders dan in Kenia en Tanzania. Daar kon de grote Djoser truck overal komen, terwijl die zich in Zuid-Afrika veelal tot de hoofdwegen moest beperken. Dit kwam vooral door de dichte begroeiing.
Advies: Zuid-Afrika Nationaal Parken gewoon op eigen gelegenheid bereizen. Prima te doen.
Hoogtepunten van de reis:
- Swaziland en dan met name het Hlane Ndolvu Camp. Geen stroom, maar dat mis je geen seconde.
- Mapungubwe National Park. Het Leokwe Rest Camp geweldig gelegen. Helaas maar één nachtje geweest
- Drakensbergen
- Golden Gate National Park
Kleine tegenvaller:
- Kruger Park. Grote naam, maar er viel niet heel veel te genieten. Dit kwam waarschijnlijk ook doordat we met onze truck veelal op het asfalt moesten blijven.
Het niveau van de game-drives met de mensen van het park zelf valt of staat met degene die je gidst. De één is heel erg betrokken en heel erg goed. De ander is zo verschrikkelijk laks dat de hele game-drive niks meer voorstelt.

Geweldig genoten en allemaal dank voor de reacties.
Het zit er weer op......maar gelukkig hebben we de foto's nog ....

Groet, Margot en Rick