Ups and downs
Door: Rick en Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot en Rick
12 Juli 2011 | Canada, Ottawa
Hoi allemaal,
Het heeft even geduurd maar we hebben weer internet en kunnen de schade inhalen.
Het laatste bericht was vanuit Labrador City. De vijdagochtend heb ik geprobeerd Avis te bereiken. Dit ging eerst nogal moelijk, maar dat had ook met het tijdverschil te maken. Toen ik ze eindelijk te pakken had begon het gedonder. Ik had uitgelegd dat we een 'chip' in de 'frontwindow' hadden zitten en dat ik graag wilde weten of we die moesten laten maken. Moeilijk, moeilijk. Ik werd eerst 10 minuten on hold gezet. Vervolens moest ik alle autogegevens geven, terwijl ik mijn naam al had gezegd, dus zou je zeggen dat ze zo mijn gegevens tevoorschijn zouden moeten kunnen toveren. Niet dus. Toen kwam de opmerking: U bent dus niet in Canada... Maar weer herhaald dat we in Labrador City waren en dus wel in Canada. Toen moest ik Labrador City spellen. Ken je eigen land, nietwaar. Uiteindelijk gaf ze aan dat ze alle gegevens had in gegeven en of ze verder nog wat voor me kon doen. Toen maar weer aangehaald dat ik belde om te vragen of we de ruit moesten laten maken en dat ik haar dat een kwartier geleden ook had gevraagd... Nou, ik moest zelf maar bekijken of ik het liet maken... Ik zei dat dat goed was en dat ik de rekening van de garage dan wel naar Avis liet sturen. Dat kon echt niet. Ik moest het vooruit betalen en dan kreeg ik het later wel weer terug. Al bij al, was ik na een half uur zover dat ik het gesprek netjes heb beeindigd. We hebben niets laten maken, want dat vooruit betalen bij Avis, dat kennen we wel. We rijden dus vrolijk door met een sterretje in de voorruit.
Rond 11.00 uur gingen we op tjak. Erg laat voor ons doen. Bestemming Churchill Falls. In tegenstelling tot de verwachting was het weer goed en we hadden een mooie trip. Alleen van ultieme rust was weinig sprake want ze waren overal bezig met de weg. Vlakvoor bestemming zijn we nog naar een waterval gelopen. Wel met gezwinde spoed want de 'black flies' vreten je helemaal op. Zodra je uit de auto stapt ben je een soort McDonalds voor ze. Vooral Margot valt erg goed in de smaak. Die wordt steeds gebeten. De waterval was erg mooi. Er was daar verder ook geen mens te bekennen. Dat geeft altijd extra waarde aan dat wat je ziet. In Churchil Falls hadden we een mooi motelletje. De volgende ochtend gingen we om 8.30 uur op pad naar Happy Valley/ Goose Bay. We begonnen met regen, maar na 1 uur werd het droog en hadden we verder een goede trip. Onderweg werd het nu duidelijk rustiger en konden we volop genieten van de oorverdovende stilte om ons heen. Ook in Happy Valley/ Goose Bay hadden we een deugdelijk onderkomen. Zondag was de lange etappe naar Port Hope Simpson aan de beurt. Het was een wisselvallige dag qua weer. Veel buien, maar wel een net nieuwe weg die goed te doen was. We zagen een enorme uil, maar die hebben we niet vast kunnen leggen. Wel weer een visarend. De natuur verandert hier. Minder bomen en meer open stukken met veel mos en varens. Doordat de weg zo goed was, waren we mooi op tijd ter plekke. Om ca. 14.00 uur. Vanaf ons hotel zijn we naar St. Lewis gereden. Het was inmiddels droog, maar het waaide wel erg hard. Bij St. Lewis zagen we ijsbergen voor de kust langs drijven. Een mooi gezicht. Het was helaas te laat voor ijsberen. Die zitten er hooguit t/m april. Terug in Port Hope Simpson bleek daar verder weinig te beleven. De volgende dag met stralend weer naar Red Bay vertrokken. Onderweg hadden we een Whalewatch in gedachten in Battle Harbour, maar de boot was kapot. Dat was mooi k*t omdat het weer zo goed was. We zijn doorgerden, maar nergens was meer een bootcruise te vinden. Weinig toeristisch hier. Ze gaan er van uit dat je de ijsbergen en de walvissen vanaf de kant kunt zien, maar dat is helaas niet zo. Er zijn op het moment geen walvissen en de baai. Balen!
We waren om 11.00 uur in Red Bay en gingen op zoek naar onze slaapplaats. Margot had weinig hoop op een aansprekende lokatie. Zeker toen ze ons onderkomen van de buitenkant zag. Niets bleek minder waar. We hadden een oud verbouwd Whalestation huisje die bijna in het water stond met een prachtig uitzicht. Vanwege het mooie weer hebben we de gehele dag getourd en veel moois gezien. Ook hebben we de ferry overtocht van morgen vervroegd naar 8.00 uur ipv 13.00 uur zodat we morgen op de nieuwe lokatie meer tijd hebben. We zitten nu in een nietszeggend motel en het is pleurisweer. De verwachtingen voor morgen zijn niet hoopvol maar we zullen zien. Met ons is alles verder prima. We genieten van elke dag. Morgen dus naar St. Anthony, waar we hopelijk op zoek kunnen naar walvissen en papegaaiduikers.
Groeten uit Labrador.
Margot en Rick
Het heeft even geduurd maar we hebben weer internet en kunnen de schade inhalen.
Het laatste bericht was vanuit Labrador City. De vijdagochtend heb ik geprobeerd Avis te bereiken. Dit ging eerst nogal moelijk, maar dat had ook met het tijdverschil te maken. Toen ik ze eindelijk te pakken had begon het gedonder. Ik had uitgelegd dat we een 'chip' in de 'frontwindow' hadden zitten en dat ik graag wilde weten of we die moesten laten maken. Moeilijk, moeilijk. Ik werd eerst 10 minuten on hold gezet. Vervolens moest ik alle autogegevens geven, terwijl ik mijn naam al had gezegd, dus zou je zeggen dat ze zo mijn gegevens tevoorschijn zouden moeten kunnen toveren. Niet dus. Toen kwam de opmerking: U bent dus niet in Canada... Maar weer herhaald dat we in Labrador City waren en dus wel in Canada. Toen moest ik Labrador City spellen. Ken je eigen land, nietwaar. Uiteindelijk gaf ze aan dat ze alle gegevens had in gegeven en of ze verder nog wat voor me kon doen. Toen maar weer aangehaald dat ik belde om te vragen of we de ruit moesten laten maken en dat ik haar dat een kwartier geleden ook had gevraagd... Nou, ik moest zelf maar bekijken of ik het liet maken... Ik zei dat dat goed was en dat ik de rekening van de garage dan wel naar Avis liet sturen. Dat kon echt niet. Ik moest het vooruit betalen en dan kreeg ik het later wel weer terug. Al bij al, was ik na een half uur zover dat ik het gesprek netjes heb beeindigd. We hebben niets laten maken, want dat vooruit betalen bij Avis, dat kennen we wel. We rijden dus vrolijk door met een sterretje in de voorruit.
Rond 11.00 uur gingen we op tjak. Erg laat voor ons doen. Bestemming Churchill Falls. In tegenstelling tot de verwachting was het weer goed en we hadden een mooie trip. Alleen van ultieme rust was weinig sprake want ze waren overal bezig met de weg. Vlakvoor bestemming zijn we nog naar een waterval gelopen. Wel met gezwinde spoed want de 'black flies' vreten je helemaal op. Zodra je uit de auto stapt ben je een soort McDonalds voor ze. Vooral Margot valt erg goed in de smaak. Die wordt steeds gebeten. De waterval was erg mooi. Er was daar verder ook geen mens te bekennen. Dat geeft altijd extra waarde aan dat wat je ziet. In Churchil Falls hadden we een mooi motelletje. De volgende ochtend gingen we om 8.30 uur op pad naar Happy Valley/ Goose Bay. We begonnen met regen, maar na 1 uur werd het droog en hadden we verder een goede trip. Onderweg werd het nu duidelijk rustiger en konden we volop genieten van de oorverdovende stilte om ons heen. Ook in Happy Valley/ Goose Bay hadden we een deugdelijk onderkomen. Zondag was de lange etappe naar Port Hope Simpson aan de beurt. Het was een wisselvallige dag qua weer. Veel buien, maar wel een net nieuwe weg die goed te doen was. We zagen een enorme uil, maar die hebben we niet vast kunnen leggen. Wel weer een visarend. De natuur verandert hier. Minder bomen en meer open stukken met veel mos en varens. Doordat de weg zo goed was, waren we mooi op tijd ter plekke. Om ca. 14.00 uur. Vanaf ons hotel zijn we naar St. Lewis gereden. Het was inmiddels droog, maar het waaide wel erg hard. Bij St. Lewis zagen we ijsbergen voor de kust langs drijven. Een mooi gezicht. Het was helaas te laat voor ijsberen. Die zitten er hooguit t/m april. Terug in Port Hope Simpson bleek daar verder weinig te beleven. De volgende dag met stralend weer naar Red Bay vertrokken. Onderweg hadden we een Whalewatch in gedachten in Battle Harbour, maar de boot was kapot. Dat was mooi k*t omdat het weer zo goed was. We zijn doorgerden, maar nergens was meer een bootcruise te vinden. Weinig toeristisch hier. Ze gaan er van uit dat je de ijsbergen en de walvissen vanaf de kant kunt zien, maar dat is helaas niet zo. Er zijn op het moment geen walvissen en de baai. Balen!
We waren om 11.00 uur in Red Bay en gingen op zoek naar onze slaapplaats. Margot had weinig hoop op een aansprekende lokatie. Zeker toen ze ons onderkomen van de buitenkant zag. Niets bleek minder waar. We hadden een oud verbouwd Whalestation huisje die bijna in het water stond met een prachtig uitzicht. Vanwege het mooie weer hebben we de gehele dag getourd en veel moois gezien. Ook hebben we de ferry overtocht van morgen vervroegd naar 8.00 uur ipv 13.00 uur zodat we morgen op de nieuwe lokatie meer tijd hebben. We zitten nu in een nietszeggend motel en het is pleurisweer. De verwachtingen voor morgen zijn niet hoopvol maar we zullen zien. Met ons is alles verder prima. We genieten van elke dag. Morgen dus naar St. Anthony, waar we hopelijk op zoek kunnen naar walvissen en papegaaiduikers.
Groeten uit Labrador.
Margot en Rick
-
12 Juli 2011 - 16:13
Egwin:
Sterretje of geen sterretje, veel geluk met de zoektocht naar walvissen en papegaaiduikers. ;-)
-
12 Juli 2011 - 16:17
Fam Smitzel:
veel plezier nog en kalm an doen
gr herman, monique , anouk en leon
-
12 Juli 2011 - 16:37
Henny En Dirk:
We zijn erg blij dat we weer wat hebben gehoord, ook al is alles niet zo gelopen als jullie hadden gedacht. Dit hoort natuurlijk ook wel een beetje bij een avontuurlijke vakantie .We hopen dat nu alles op rolletjes gaat lopen en dat jullie nog veel zullen genieten en vergeet niet die papegaaiduiker voor mij op de foto te zetten Rick . Hier alles oké.
Veel plezier en veel liefs pap en mam. -
12 Juli 2011 - 18:36
Ed En Arina:
Het weer is dus nogal wisselend maar ach als je maar lol hebt. Jammer dat jullie die uil niet hebben kunnen fotograferen maar ik ben erg benieuwd wat jullie wel hebben vastgelegd.
Ed en Arina
PS. Arina is vandaag van haar krukken verlost en mag nu weer, een beetje voorzichtig, zonder gaan lopen. -
13 Juli 2011 - 09:44
Gerjan En Wendi:
Hmmm, pleurisweer en een prooi voor black flies, dat klinkt iets minder, maar de rest van het verhaal (op het sterretje na) klinkt toch gewoon prima hoor. We lezen wel weer dat jullie veel beleven en in mooie natuur vertoeven. Veel plezier nog en schiet maar vele, mooie plaatjes. Hier op Fuerteventura is het ook prima vertoeven al zit het er voor ons bijna op. Wij genieten wel van een lekker temperatuurtje en volop zon :-) (onder de parasol hoor) Maar ja, dat is ook te verwachten hier.
We kijken uit naar jullie volgende bericht. Groetjes Gerjan en Wendi -
13 Juli 2011 - 15:15
Gerda:
laiverds, dit is genieten. leuke teksten en mijn voorstellingsvermogen doet mede de rest. toch wel een hemelse toevoeging zo'n sterretje in de voorruit. geniet ervan smok gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
